σταυρεπικονίαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σταυρεπικονίαση	οι	σταυρεπικονιάσεις
γενική	της	σταυρεπικονίασης*	των	σταυρεπικονιάσεων
αιτιατική	τη	σταυρεπικονίαση	τις	σταυρεπικονιάσεις
κλητική		σταυρεπικονίαση		σταυρεπικονιάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, σταυρεπικονιάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σταυρεπικονίαση < σταυρός + επικονίαση

Ουσιαστικό

σταυρεπικονίαση θηλυκό

• (βιολογία), (βοτανική): η διασταυρούμενη επικονίαση.

Δείτε επίσης

• αυτοεπικονίαση

Μεταφράσεις

    σταυρεπικονίαση