σουρμελής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σουρμελής	οι	σουρμελήδες
γενική	του	σουρμελή	των	σουρμελήδων
αιτιατική	τον	σουρμελή	τους	σουρμελήδες
κλητική		σουρμελή		σουρμελήδες
Κατηγορία όπως «μπαλωματής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σουρμελής < σουρμέ(ς) + -λής

Προφορά

ΔΦΑ : /suɾ.meˈlis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σουρ‐με‐λής

Ουσιαστικό

σουρμελής αρσενικό (θηλυκό σουρμελίδισσα)

1. που έχει χρησιμοποιήσει σουρμέ για να βάψει τα μάτια του
2. (συνεκδοχικά) άτομο με ωραία μάτια

Επίθετο

σουρμελής

• χαρακτηρισμός ατόμου με μάτια βαμμένα με σουρμέ

Συγγενικά

• Σουρμελής (επώνυμο)

Μεταφράσεις

    σουρμελής

Πηγές

• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
• σουρμελής - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)