σκλήρυνσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σκλήρυνσῐς	αἱ	σκληρύνσεις
γενική	τῆς	σκληρύνσεως	τῶν	σκληρύνσεων
δοτική	τῇ	σκληρύνσει	ταῖς	σκληρύνσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σκλήρυνσῐν	τὰς	σκληρύνσεις
κλητική ὦ!		σκλήρυνσῐ		σκληρύνσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκληρύνσει
γεν-δοτ	τοῖν		σκληρυνσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκλήρυνσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική σκληρύν(ω) + -σις < σκληρός

Ουσιαστικό

σκλήρυνσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) σκλήρυνση

  ≈ συνώνυμα: σκληρυσμός

Πηγές

• σκλήρυνσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.