σιωπηλότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σιωπηλότης	αἱ	σιωπηλότητες
γενική	τῆς	σιωπηλότητος	τῶν	σιωπηλοτήτων
δοτική	τῇ	σιωπηλότητι	ταῖς	σιωπηλότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	σιωπηλότητα	τὰς	σιωπηλότητᾰς
κλητική ὦ!		σιωπηλότης		σιωπηλότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σιωπηλότης (μαρτυρείται από το 1856) < σιωπηλ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

σιωπηλότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η σιωπηλότητα