σημάτιον

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σημάτιον	τὰ	σημάτιᾰ
γενική	τοῦ	σηματίου	τῶν	σηματίων
δοτική	τῷ	σηματίῳ	τοῖς	σηματίοις
αιτιατική	τὸ	σημάτιον	τὰ	σημάτιᾰ
κλητική ὦ!		σημάτιον		σημάτιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σηματίω
γεν-δοτ	τοῖν		σηματίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σημάτιον < (σῆμα) σηματ-  + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

σημάτιον ουδέτερο

• (υποκοριστικό) μικρό σήμα, σηματάκι