σαθρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σαθρότης	αἱ	σαθρότητες
γενική	τῆς	σαθρότητος	τῶν	σαθροτήτων
δοτική	τῇ	σαθρότητῐ	ταῖς	σαθρότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σαθρότητᾰ	τὰς	σαθρότητᾰς
κλητική ὦ!		σαθρότης		σαθρότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σαθρότητε
γεν-δοτ	τοῖν		σαθροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σαθρότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική σαθρό(ς) + -της

Ουσιαστικό

σαθρότης, -ητος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• σαθρότητα

Πηγές

• σαθρότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.