προτεραιότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προτεραιότης	αἱ	προτεραιότητες
γενική	τῆς	προτεραιότητος	τῶν	προτεραιοτήτων
δοτική	τῇ	προτεραιότητι	ταῖς	προτεραιότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	προτεραιότητα	τὰς	προτεραιότητᾰς
κλητική ὦ!		προτεραιότης		προτεραιότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προτεραιότης (μαρτυρείται από το 1850) < αρχαία ελληνική προτεραῖ(ος) + -ότης

Ουσιαστικό

προτεραιότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η προτεραιότητα