προσωρινότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	προσωρινότης	αἱ	προσωρινότητες
γενική	τῆς	προσωρινότητος	τῶν	προσωρινοτήτων
δοτική	τῇ	προσωρινότητι	ταῖς	προσωρινότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	προσωρινότητα	τὰς	προσωρινότητας
κλητική ὦ!		προσωρινότης		προσωρινότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσωρινότης (μαρτυρείται από το 1832) < προσωριν(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

προσωρινότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η προσωρινότητα