πολυχρονιότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πολυχρονιότης	αἱ	πολυχρονιότητες
γενική	τῆς	πολυχρονιότητος	τῶν	πολυχρονιοτήτων
δοτική	τῇ	πολυχρονιότητῐ	ταῖς	πολυχρονιότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πολυχρονιότητᾰ	τὰς	πολυχρονιότητᾰς
κλητική ὦ!		πολυχρονιότης		πολυχρονιότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πολυχρονιότητε
γεν-δοτ	τοῖν		πολυχρονιοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολυχρονιότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική πολυχρόνιο(ς) + -της

Ουσιαστικό

πολυχρονιότης, -ητος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• πολυχρονιότητα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις πολύς και χρόνος

Πηγές

• πολυχρονιότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.