πληρότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πληρότης	αἱ	πληρότητες
γενική	τῆς	πληρότητος	τῶν	πληροτήτων
δοτική	τῇ	πληρότητῐ	ταῖς	πληρότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πληρότητᾰ	τὰς	πληρότητᾰς
κλητική ὦ!		πληρότης		πληρότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πληρότητε
γεν-δοτ	τοῖν		πληροτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πληρότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική πλήρ(ης) + -ότης

Ουσιαστικό

πληρότης, -ητος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• πληρότητα

Πηγές

• πληρότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.