πλήσμη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πλήσμη	αἱ	πλῆσμαι
γενική	τῆς	πλήσμης	τῶν	πλησμῶν
δοτική	τῇ	πλήσμῃ	ταῖς	πλήσμαις
αιτιατική	τὴν	πλήσμην	τὰς	πλήσμᾱς
κλητική ὦ!		πλήσμη		πλῆσμαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πλήσμᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πλήσμαιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

πλήσμη, -ης θηλυκό

• πλημύρα

  ※  7ος↑ αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Ἀπόσπασμα, 217 @perseus.tufts.edu, @archive.org

  ἐν πλήσμῃσι διιπετέος ποταμοῖο

Άλλες μορφές

• πλήμη
• πλήμμη

Πηγές

• πλήσμη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.