πλήμη

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πλήμη	αἱ	πλῆμαι
γενική	τῆς	πλήμης	τῶν	πλημῶν
δοτική	τῇ	πλήμῃ	ταῖς	πλήμαις
αιτιατική	τὴν	πλήμην	τὰς	πλήμᾱς
κλητική ὦ!		πλήμη		πλῆμαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πλήμᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πλήμαιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πλήμη (ελληνιστική κοινή) < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πλήμη, -ης θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• πλημμυρίδα

  ※  2ος πκε αιώνας ⌘ Πολύβιος, Ἱστορίαι, 20.5.11 @scaife.perseus

  ἐπελθούσης μετʼ ὀλίγον τῆς πλήμης καὶ κουφισθεισῶν τῶν νεῶν, τῷ μὲν Νέωνι μεγάλην εἶχε χάριν ἐπὶ τῷ μὴ συνεπιτεθεῖσθαι σφίσι κατὰ τὴν περιπέτειαν, αὐτὸς δὲ τὸν προκείμενον ἐτέλει πλοῦν εἰς τὴν Ἀσίαν.

  ※  1ος πκε αιώνας ⌘ Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη Ἱστορική, 3, 40.9 @scaife.perseus

  καὶ φανείσης τῆς ἐπὶ τῷ βυθῷ χέρσου πάλιν ἐπελθοῦσαν ἐξαίσιον πλήμην ἀποκαταστῆσαι τὸν πόρον εἰς τὴν προϋπάρχουσαν τάξιν.

  ※  1ος πκε αιώνας ⌘ Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη Ἱστορική, 19, 13.2 @scaife.perseus

  περικλυσθείσης δὲ τῆς τῶν Μακεδόνων στρατοπεδείας καὶ πάντῃ τοῦ συνεχοῦς τόπου λιμνάσαντος ἐκινδύνευσεν ἅπαν ἀπολέσθαι τὸ στρατόπεδον ὑπὸ τῆς πλήμης.

Άλλες μορφές

• πλήμμη
• πλήσμη

Παράγωγα

• πλημοχόη

Πηγές

• πλήμη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.