πευκών

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πευκών	οἱ	πευκῶνες
γενική	τοῦ	πευκῶνος	τῶν	πευκώνων
δοτική	τῷ	πευκῶνῐ	τοῖς	πευκῶσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	πευκῶνᾰ	τοὺς	πευκῶνᾰς
κλητική ὦ!		πευκών		πευκῶνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πευκῶνε
γεν-δοτ	τοῖν		πευκώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'χειμών' όπως «χειμών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πευκών (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική πεύκ(η) + -ών

Ουσιαστικό

πευκών, -ῶνος αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• πευκώνας

Πηγές

• πευκών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.