περίστασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	περίστασῐς	αἱ	περιστάσεις
γενική	τῆς	περιστάσεως	τῶν	περιστάσεων
δοτική	τῇ	περιστάσει	ταῖς	περιστάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	περίστασῐν	τὰς	περιστάσεις
κλητική ὦ!		περίστασῐ		περιστάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περιστάσει
γεν-δοτ	τοῖν		περιστασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περίστασις, ήδη τον 5ο αιώνα στον Ιπποκράτη < περιίστημι, περιστα- + -σις. → δείτε και τη λέξη στάσις

Ουσιαστικό

περίστασις, -εως θηλυκό

1. το να στέκεται κανείς σε κύκλο γύρω από κάτι, να περιβάλλει κάτι
2. περίσταση, κατάσταση των πραγμάτων

Σύνθετα

• ἀντιπερίστασις

Πηγές

• περίστασις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• περίστασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.