παρεγκεφαλίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παρεγκεφαλίς	αἱ	παρεγκεφαλίδες
γενική	τῆς	παρεγκεφαλίδος	τῶν	παρεγκεφαλίδων
δοτική	τῇ	παρεγκεφαλίδῐ	ταῖς	παρεγκεφαλίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	παρεγκεφαλίδᾰ	τὰς	παρεγκεφαλίδᾰς
κλητική ὦ!		παρεγκεφαλίς*		παρεγκεφαλίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παρεγκεφαλίδε
γεν-δοτ	τοῖν		παρεγκεφαλίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρεγκεφαλίς < παρ- + ἐγκέφαλ(ος) + -ίς

Ουσιαστικό

παρεγκεφαλίς, -ίδος θηλυκό

• (ανατομία) η παρεγκεφαλίδα

  (falsa lectio:) ἐγκεφαλίς στον Γαληνό

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις παρά, ἐγκέφαλος, ἐν και κεφαλή

Πηγές

• παρεγκεφαλίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.