παρακαταθέτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	παρακαταθέτης	οι	παρακαταθέτες
γενική	του	παρακαταθέτη	των	παρακαταθετών
αιτιατική	τον	παρακαταθέτη	τους	παρακαταθέτες
κλητική		παρακαταθέτη		παρακαταθέτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρακαταθέτης < παρα- + καταθέτης

Ουσιαστικό

παρακαταθέτης αρσενικό

• έχει να κάνει με το άτομο το οποίο αφήνει για θεματοφύλακα κάποιου αντικειμένου έναν δεύτερο συμβαλλόμενο, ο οποίος δεύτερος φέρει και την υποχρέωση να του το επιστρέψει όταν του ζητηθεί

Μεταφράσεις

    παρακαταθέτης