πίσον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πίσον	τὰ	πίσᾰ
γενική	τοῦ	πίσου	τῶν	πίσων
δοτική	τῷ	πίσῳ	τοῖς	πίσοις
αιτιατική	τὸ	πίσον	τὰ	πίσᾰ
κλητική ὦ!		πίσον		πίσᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πίσω
γεν-δοτ	τοῖν		πίσοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πίσον < πίσος

Ουσιαστικό

πίσον ουδέτερο

• (φυτό) άλλη μορφή του πίσος