πήρωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πήρωσῐς	αἱ	πηρώσεις
γενική	τῆς	πηρώσεως	τῶν	πηρώσεων
δοτική	τῇ	πηρώσει	ταῖς	πηρώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πήρωσῐν	τὰς	πηρώσεις
κλητική ὦ!		πήρωσῐ		πηρώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πηρώσει
γεν-δοτ	τοῖν		πηρωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πήρωσις < πηρόω / πηρῶ + -σις

Ουσιαστικό

πήρωσις, -εως θηλυκό

• ο ακρωτηριασμός, η ατέλεια

Πηγές

• πήρωσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πήρωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.