οργωτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	οργωτής	οι	οργωτές
γενική	του	οργωτή	των	οργωτών
αιτιατική	τον	οργωτή	τους	οργωτές
κλητική		οργωτή		οργωτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οργωτής < οργώνω + -τής

Ουσιαστικό

οργωτής αρσενικό

• αυτός που οργώνει

Δείτε επίσης

• βοώτης (αρχαία ελληνικά)

Μεταφράσεις

    οργωτής

αρχαία ελληνικά : βοώτης αγγλικά : ploughman (en) (αρσενικό), ploughwoman (en) (θηλυκό)