ξενηλάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ξενηλάτης	οι	ξενηλάτες
γενική	του	ξενηλάτη	των	ξενηλατών
αιτιατική	τον	ξενηλάτη	τους	ξενηλάτες
κλητική		ξενηλάτη		ξενηλάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξενηλάτης < αρχαία ελληνική ξενηλατ(ῶ) + -ης

Ουσιαστικό

ξενηλάτης αρσενικό

• αυτός που πραγματοποιεί ξενηλασία

Μεταφράσεις

    ξενηλάτης