ξεκλήρισμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ξεκλήρισμα	τα	ξεκληρίσματα
γενική	του	ξεκληρίσματος	των	ξεκληρισμάτων
αιτιατική	το	ξεκλήρισμα	τα	ξεκληρίσματα
κλητική		ξεκλήρισμα		ξεκληρίσματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξεκλήρισμα < μεσαιωνική ελληνική ξεκληρίζω < ξε + αρχαία ελληνική κλῆρος (η κλήρωση αλλά και κομμάτι γης από κληρονομιά καθώς και έντομο καταστροφικό για τα μελίσσια)

Ουσιαστικό

ξεκλήρισμα ουδέτερο

1. η απώλεια μεγάλου αριθμού μελών μιας οικογένειας ή κοινότητας

   Στο τροχαίο ξεκληρίστηκε μια ολόκληρη οικογένεια

2. η απώλεια απογόνων, όταν κάποιος μένει άκληρος ενώ είχε παιδιά
3. (παρωχημένο) η αποκλήρωση

Μεταφράσεις

    ξεκλήρισμα