νοσηρότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	νοσηρότης	αἱ	νοσηρότητες
γενική	τῆς	νοσηρότητος	τῶν	νοσηροτήτων
δοτική	τῇ	νοσηρότητι	ταῖς	νοσηρότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	νοσηρότητα	τὰς	νοσηρότητας
κλητική ὦ!		νοσηρότης		νοσηρότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νοσηρότης < νοσηρ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

νοσηρότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) νοσηρότητα