νομάρχαινα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	νομάρχαινα	οι	νομάρχαινες
γενική	της	νομάρχαινας		—
αιτιατική	τη	νομάρχαινα	τις	νομάρχαινες
κλητική		νομάρχαινα		νομάρχαινες
Προφέρεται με συνίζηση στην κατάληξη ως παροξύτονο. Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νομάρχαινα < νομάρχης + -αινα

Ουσιαστικό

νομάρχαινα θηλυκό

• (επάγγελμα) θηλυκό του νομάρχης

Άλλες μορφές

• νομάρχης
• νομάρχισσα
• νομαρχίνα

Πηγές

• νομάρχαινα - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)

Μεταφράσεις

    νομάρχαινα

→ δείτε τη λέξη νομάρχισσα