νεκρέγερσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	νεκρέγερσῐς	αἱ	νεκρεγέρσεις
γενική	τῆς	νεκρεγέρσεως	τῶν	νεκρεγέρσεων
δοτική	τῇ	νεκρεγέρσει	ταῖς	νεκρεγέρσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	νεκρέγερσῐν	τὰς	νεκρεγέρσεις
κλητική ὦ!		νεκρέγερσῐ		νεκρεγέρσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		νεκρεγέρσει
γεν-δοτ	τοῖν		νεκρεγερσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νεκρέγερσις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

νεκρέγερσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (για νεκρούς) ανάσταση

  ※  4ος κε αιώνας Γρηγόριος Ναζιανζηνός, Christus patiens, @catholiclibrary.org

  Μείνω σ' οὖν ἔτι σμικρὸν χρόνον, ἢν τριττὸν ἦμαρ λαμπροφεγγὲς εἰσίδω, ὡς αὐτὸς εἶπας νεκρέγερσιν μηνύων, κἀγὼ πέποιθα καὶ στέγω ταῖς ἐλπίσι.

Άλλες μορφές

• νεκρεγερσία

Πηγές

• νεκρέγερσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.