μορεών

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	μορεών	οἱ	μορεῶνες
γενική	τοῦ	μορεῶνος	τῶν	μορεώνων
δοτική	τῷ	μορεῶνι	τοῖς	μορεῶσι(ν)
αιτιατική	τὸν	μορεῶνα	τοὺς	μορεῶνας
κλητική ὦ!		μορεών		μορεῶνες
3η κλίση, Κατηγορία 'χειμών' όπως «χειμών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μορεών < μορέα + -ών

Ουσιαστικό

μορεών, -ῶνος αρσενικό

• (καθαρεύουσα) ο μορεώνας

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .