μονόκερος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μονόκερος	οι	μονόκεροι
γενική	του	μονόκερου	των	μονόκερων
αιτιατική	τον	μονόκερο	τους	μονόκερους
κλητική		μονόκερε		μονόκεροι
όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονόκερος < μονόκερως + -ος

Ουσιαστικό

μονόκερος αρσενικό

• (μυθολογία) (αστρονομία) άλλη γραφή του μονόκερως

Μεταφράσεις

    μονόκερος

→ δείτε τη λέξη μονόκερως