μοιράδιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

μοιράδιον, λέξη του 12ου αιώνα < είτε μοῖρ(α) + -άδιον, είτε ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου μοιράδιος (ελληνιστική κοινή)

Ουσιαστικό

μοιράδιον ουδέτερο

1. τμήμα συνόλου, μέρος, κατηγορία, ομάδα
2. μερίδιο, μοιράδι, μερτικό, κλήρος
3. ανταμοιβή, αμοιβή, δωρεά

Άλλες μορφές

• ἰμοιράδιν, ἰμοιράδι
• μεράδιον, μεράδιν, μεράδι
• μοιράδιον, μοιράδιν, μοιράδι

Εκφράσεις

• → δείτε με το ἰμοιράδιν: ἐκ τὸ ἰμοιράδιν
• → δείτε με το ἰμοιράδι: διὰ ἰμοιράδι μου
• ἔχω μοιράδιν από & → δείτε με το μοιράδι: ἔχω μοιράδι σε
• στήνω καλὸν μοιράδιν

Συγγενικά

• μοιραδογράφιν
• μοιράζω

→ και δείτε τη λέξη μοῖρα

Πηγές

• μοιράδιον - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• μοιράδιον -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].