μεταμόρφωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μεταμόρφωσῐς	αἱ	μεταμορφώσεις
γενική	τῆς	μεταμορφώσεως	τῶν	μεταμορφώσεων
δοτική	τῇ	μεταμορφώσει	ταῖς	μεταμορφώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μεταμόρφωσῐν	τὰς	μεταμορφώσεις
κλητική ὦ!		μεταμόρφωσῐ		μεταμορφώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μεταμορφώσει
γεν-δοτ	τοῖν		μεταμορφωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεταμόρφωσις < μεταμορφῶ (μετα- + μορφόω) + -σις (-ωσις)

Ουσιαστικό

μεταμόρφωσις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) μεταμόρφωση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις μετά, μόρφωσις και μορφόω

Πηγές

• μεταμόρφωσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μεταμόρφωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.