μείωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μείωσῐς	αἱ	μειώσεις
γενική	τῆς	μειώσεως	τῶν	μειώσεων
δοτική	τῇ	μειώσει	ταῖς	μειώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μείωσῐν	τὰς	μειώσεις
κλητική ὦ!		μείωσῐ		μειώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μειώσει
γεν-δοτ	τοῖν		μειωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μείωσις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μείωσις θηλυκό

• η μείωση

Πηγές

• μείωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.