μασητήρας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μασητήρας	οι	μασητήρες
γενική	του	μασητήρα	των	μασητήρων
αιτιατική	τον	μασητήρα	τους	μασητήρες
κλητική		μασητήρα		μασητήρες
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

.

Ετυμολογία

μασητήρας < αρχαία ελληνική μασητήρ

Ουσιαστικό

μασητήρας αρσενικό

1. οι δύο μυώνες με τους οποίους καθίσταται δυνατή η μάσηση
2. μασητήρες μυες (αλλά το μύες παραλειπόταν συχνά ωε ευκόλως εννοούμενο και ο μασητήρας ουσιαστικοποιήθηκε)

Μεταφράσεις

    μασητήρας

αγγλικά : masseter (en) πολωνικά : żwacz (pl)