λαγιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	λαγιδεύς	οἱ	λαγιδεῖς
γενική	τοῦ	λαγιδέως	τῶν	λαγιδέων
δοτική	τῷ	λαγιδεῖ	τοῖς	λαγιδεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	λαγιδέᾱ	τοὺς	λαγιδέᾱς
κλητική ὦ!		λαγιδεῦ		λαγιδεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λαγιδεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		λαγιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λαγιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική λαγ(ός) + -ιδεύς

Ουσιαστικό

λαγιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (ζώο) ο νεαρός λαγός, το λαγουδάκι

Πηγές

• λαγιδεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.