κυνηγεσία

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κυνηγεσία < ελληνιστική κοινή κυνηγεσία

Ουσιαστικό

κυνηγεσία θηλυκό

• το κυνήγι

Πηγές

• κυνηγεσία -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κυνηγεσίᾱ	αἱ	κυνηγεσίαι
γενική	τῆς	κυνηγεσίᾱς	τῶν	κυνηγεσιῶν
δοτική	τῇ	κυνηγεσίᾳ	ταῖς	κυνηγεσίαις
αιτιατική	τὴν	κυνηγεσίᾱν	τὰς	κυνηγεσίᾱς
κλητική ὦ!		κυνηγεσίᾱ		κυνηγεσίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κυνηγεσίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κυνηγεσίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κυνηγεσία < κυνηγετέω

Ουσιαστικό

κυνηγεσία θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• μεταγενέστερη μορφή του κυνηγέσιον, το κυνήγι

Πηγές

• κυνηγεσία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κυνηγεσία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.