κραδαίνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κραδαίνω < αρχαία ελληνική κραδαίνω < κράδη

Ρήμα

κραδαίνω (χωρίς συνοπτικούς χρόνους)

• κρατάω στο χέρι και κουνώ απειλητικά κάποιο πράγμα (υποθετικά ως όπλο το οποίο είμαι έτοιμος να χρησιμοποιήσω εναντίον του στόχου μου)

  ⮡ κραδαίνοντας το πιστόλι, ζήτησε το πορτοφόλι του θύματος

Συγγενικά

• ακράδαντα
• ακράδαντος
• ακραδάντως
• κραδασμός
• κραδασμικός / κραδαστικός

Μεταφράσεις

    κραδαίνω

αγγλικά : brandish (en), wave (en) γαλλικά : brandir (fr)