κρήμνισις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κρήμνισῐς	αἱ	κρημνίσεις
γενική	τῆς	κρημνίσεως	τῶν	κρημνίσεων
δοτική	τῇ	κρημνίσει	ταῖς	κρημνίσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κρήμνισῐν	τὰς	κρημνίσεις
κλητική ὦ!		κρήμνισῐ		κρημνίσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κρημνίσει
γεν-δοτ	τοῖν		κρημνισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κρήμνισις < κρημνί(ζω) + -σις

Ουσιαστικό

κρήμνισις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η κρήμνιση

  ≈ συνώνυμα: κρήμνισμα, κρημνισμός

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κρημνός

Πηγές

• κρήμνισις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.