κονταρομάχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κονταρομάχος	οι	κονταρομάχοι
γενική	του	κονταρομάχου	των	κονταρομάχων
αιτιατική	τον	κονταρομάχο	τους	κονταρομάχους
κλητική		κονταρομάχε		κονταρομάχοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κονταρομάχος < από τη λόγια λέξη κονταρομαχία

Ουσιαστικό

κονταρομάχος αρσενικό

1. εκείνος που μάχεται με κοντάρι (π.χ. στο μεσαίωνα)
2. ο ιδεαλιστής που δίνει μάχες για ιδανικά και υπερασπίζεται τους αδύναμους
3. (μεταφορικά) ο ισχυρός, ο ανδρείος, ο εξουσιαστής

   Ηλιος κονταρομάχος, παντοκράτορας της ερημιάς (Ρίτσος, η δίψα του Μυστρά)

Μεταφράσεις

    κονταρομάχος