κομαντάντης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κομαντάντης	οι	κομαντάντηδες
γενική	του	κομαντάντη	των	κομαντάντηδων
αιτιατική	τον	κομαντάντη	τους	κομαντάντηδες
κλητική		κομαντάντη		κομαντάντηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κομαντάντης < ιταλική comandante

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.manˈdan.dis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐μα‐ντά‐ντης

Ουσιαστικό

κομαντάντης αρσενικό

• (παρωχημένο, λαϊκό) ο διοικητής

  ※  Ήρθε ο κομαντάντης της πιάτζας στελμένος από τον φρούραρχον να γένω χαζίρι σε δυο ώρες να φύγωμεν.

  Ιωάννης Μακρυγιάννης, Απομνημονεύματα, Γ3

  ※  Ἐμβῆκαν σὲ τρεῖς φελοῦκες οἱ τρεῖς κομαντάντηδες καὶ ἐβγῆκαν εἰς τῆς Καλαμάτας τὸ ποτάμι, ποὺ εἶναι ἀπὸ τὸ Ἁρμυρὸ ὥρα μιάμιση, καὶ ἔκραξαν τὸν Κεχαγιὰ καὶ τοῦ εἶπαν νὰ παύσει τὴν φωτιὰ καὶ τὸ τσεκούρι.

  Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στο Διηγήσεις αγωνιστών του Εικοσιένα

Μεταφράσεις

    κομαντάντης

→ δείτε τη λέξη διοικητής

Πηγές

• κομαντάντης - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)