κολομπίρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κολομπίρι	τα	κολομπίρια
γενική	του	κολομπιριού	των	κολομπιριών
αιτιατική	το	κολομπίρι	τα	κολομπίρια
κλητική		κολομπίρι		κολομπίρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κολομπίρι < ιταλική columbus

Ουσιαστικό

κολομπίρι ουδέτερο

1. (ναυτικός όρος, ιδιωματικό) ο λαιμός της στήλης ιστού, καθώς και του προβόλου και του κάθε επιστηλίου των ιστιοφόρων πλοίων

   το κολομπίρι έχει τετράγωνη μορφή επί του οποίου και θηλυκώνει το στηλόκρανο

Μεταφράσεις

    κολομπίρι