κοίμησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κοίμησῐς	αἱ	κοιμήσεις
γενική	τῆς	κοιμήσεως	τῶν	κοιμήσεων
δοτική	τῇ	κοιμήσει	ταῖς	κοιμήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κοίμησῐν	τὰς	κοιμήσεις
κλητική ὦ!		κοίμησῐ		κοιμήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κοιμήσει
γεν-δοτ	τοῖν		κοιμησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοίμησις < (κοιμάομαι, κοιμῶμαι) κοιμη- + -σις

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: κοίμηση

Ουσιαστικό

κοίμησις, -εως θηλυκό

1. πλάγιασμα για ύπνο, κατάκλιση
2. (ελληνιστική σημασία) θάνατος, ύπνος θανάτου

Πηγές

• κοίμησις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κοίμησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.