καταρίθμησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καταρίθμησῐς	αἱ	καταριθμήσεις
γενική	τῆς	καταριθμήσεως	τῶν	καταριθμήσεων
δοτική	τῇ	καταριθμήσει	ταῖς	καταριθμήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	καταρίθμησῐν	τὰς	καταριθμήσεις
κλητική ὦ!		καταρίθμησῐ		καταριθμήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταριθμήσει
γεν-δοτ	τοῖν		καταριθμησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταρίθμησις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική καταριθμέω / καταριθμῶ (< κατ- + ἀριθμέω), καταριθμη- + -σις

Ουσιαστικό

καταρίθμησις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) καταρίθμηση, υπολογισμός

Συγγενικά

• καταριθμέω
• καταριθμητέον

→ και δείτε τις λέξεις ἀρίθμησις και ἀριθμός

Πηγές

• καταρίθμησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.