καμώνομαι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

καμώνομαι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καμώνομαι, παθητική φωνή του ρήματος καμώνω < αρχαία ελληνική κάμνω

Προφορά

ΔΦΑ : /kaˈmo.no.me/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐μώ‐νο‐μαι

Ρήμα

καμώνομαι, πρτ.: καμωνόμουν, στ.μέλλ.: θα καμωθώ, αόρ.: καμώθηκα, μτχ.π.π.: καμωμένος, ενεργητικό καμώνω ιδιωματικό (αποθετικό ρήμα)

1. προσποιούμαι, παριστάνω

   ⮡  Καμώνεται το νταή, αλλά το βάζει στα πόδια στην πρώτη δυσκολία.

2. κάνω καμώματα, νάζια
3. σιωπώ

   ⮡  Όταν θα τον μαλώσω, εσύ να καμώνεσαι· τσιμουδιά! μη βγάλεις άχνα.

Συγγενικά

• κάμωμα
• καμωματής
• καμωματού
• καμωμένος & σύνθετα όπως αποκαμωμένος

Μεταφράσεις

    καμώνομαι

→ δείτε τις λέξεις γίνομαι, φτιάχνομαι και προσποιούμαι

Πηγές

• καμώνομαι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• καμώνομαι - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ρηματικός τύπος

καμώνομαι

• παθητική φωνή του ρήματος καμώνω