καλοκαρδία

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καλοκαρδίᾱ	αἱ	καλοκαρδίαι
γενική	τῆς	καλοκαρδίᾱς	τῶν	καλοκαρδιῶν
δοτική	τῇ	καλοκαρδίᾳ	ταῖς	καλοκαρδίαις
αιτιατική	τὴν	καλοκαρδίᾱν	τὰς	καλοκαρδίᾱς
κλητική ὦ!		καλοκαρδίᾱ		καλοκαρδίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καλοκαρδίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		καλοκαρδίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καλοκαρδία < καλόκαρδος + -ία

Ουσιαστικό

καλοκαρδία θηλυκό

• η ιδιότητα του καλόκαρδου