καθαριστήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	καθαριστήριον	τὰ	καθαριστήριᾰ
γενική	τοῦ	καθαριστηρίου	τῶν	καθαριστηρίων
δοτική	τῷ	καθαριστηρίῳ	τοῖς	καθαριστηρίοις
αιτιατική	τὸ	καθαριστήριον	τὰ	καθαριστήριᾰ
κλητική ὦ!		καθαριστήριον		καθαριστήριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καθαριστηρίω
γεν-δοτ	τοῖν		καθαριστηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καθαριστήριον < καθαρίζω, καθαρισ- + -τήριον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: καθαριστήριο

Ουσιαστικό

καθαριστήριον, -'ου ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) χώρος καθαρισμού

Πηγές

• καθαριστήριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.