ζηλώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ζηλώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ζηλῶ, συνηρημένος τύπος του ζηλόω < ζῆλος

Προφορά

ΔΦΑ : /ziˈlo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ζη‐λώ

τονικό παρώνυμο: ζήλο

Ρήμα

ζηλώ, -οίς, -οί..., αόριστος κατά τα αρχαία: εζήλωσα (χωρίς παθητική φωνή)

• (αρχαιοπρεπές, ειρωνικό) ζηλεύω κάτι ή κάποιον και επιθυμώ να το μιμηθώ

  ※  «Το Κρεμλίνο εζήλωσε τη δόξα της Σίλικον Βάλεϊ» […] η νέα πόλη επιστημόνων ήταν ιδέα της Επιτροπής Εκσυγχρονισμού. […]

  Τίτλος άρθρου, @tamea.gr, 2010.04.17

Συγγενικά

• ζηλωτής
• ζηλωτικός
• ζηλώτρια
• → και δείτε τις λέξεις ζήλος, ζήλια και ζηλεύω

Κλίση

• → λείπει η κλίση
• ορισμένοι τύποι του ρήματος γράφονται (λόγια) με -οι: ζηλοίς, ζηλοί, ζηλοίτε…

Μεταφράσεις

    ζηλώ

→ δείτε τη λέξη ζηλεύω

Πηγές

• ζηλώ - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)