εἷς

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

εἷς < ἕνς < πρωτοελληνική *hens, *hmia < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *sḗm, *smih₂. Συγγενές με την σανσκριτική सकृत् (sa-kṛ́t), τα λατινικά semper και semel και την αρμενική մի

Αριθμητικό

εἷς, μίᾰ, ἕν

• ένας

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος: ᾖς
• επικός τύπος: ἕεις

Εκφράσεις

• εἷς ὗς καὶ μία μυῖα συνέπινον ὕδωρ
• Εἷς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης

Δείτε επίσης

• οἶος

Κλίση

	Ενικός				Ενικός (επικός, αιολικός, ιωνικός τύπος)
	Αρσενικό	Θηλυκό	Ουδέτερο		Αρσενικό	Θηλυκό	Ουδέτερο
Ονομαστική	εἷς	μίᾰ	ἕν		ἕεις (επικός τύπος)	ἴᾰ, (μίη όψιμος ιωνικός τύπος)	ἕν
Γενική	ἑνός	μιᾶς	ἑνὸς		ἑνός	ἰῆς	ἑνὸς
Δοτική	ἑνί	μιᾷ	ἑνί		ἑνί	ἰῇ	ἑνί
Αιτιατική	ἕνᾰ	μίᾰν	ἕν		ἕνᾰ	ἴᾰν	ἕν

Πηγές

• εἷς στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• εἷς στο ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• §349 - Smyth, Herbert Weir (1920) A Greek grammar for colleges. (Ελληνική [αρχαία] γραμματική για τα κολλέγια). (στα αγγλικά) Νέα Υόρκη: American Book Company