εἷς

Αρχαία ελληνικά (grc)

το αριθμητικό «εἷς»
πτώσεις	ενικός
↓	αρσενικό	θηλυκό	θηλυκό (επικός, ιωνικός, αιολικός)	ουδέτερο
ονομαστική	εἷς επικός: ἕεις & επίθετο ἰός	μίᾰ	ἴᾰ όψιμος ιωνικός: μίη	ἕν
γενική	ἑνός	μιᾶς	ἰῆς	ἑνός
δοτική	ἑνί	μιᾷ	ἰῇ	ἑνί
αιτιατική	ἕνᾰ	μίᾰν	ἴᾰν	ἕν
κλητική	—	—	—	—
Παράρτημα:Γραμματική: Αριθμητικά

Ετυμολογία

εἷς < ἕνς < (κληρονομημένο) πρωτοελληνική *hens, *hmia < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *sḗm, *smih₂. Συγγενή: σανσκριτική सकृत् (sa-kṛ́t), λατινική semper & semel, αρμενική մի

Αριθμητικό

εἷς, μίᾰ, ἕν

• ένας

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : ᾖς
• επικός τύπος : ἕεις

Εκφράσεις

• εἷς ὗς καὶ μία μυῖα συνέπινον ὕδωρ
• εἷς οἰωνὸς ἄριστος, ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης

Δείτε επίσης

• οἶος

Πηγές

• «εἷς» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «εἷς» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• §349 - Smyth, Herbert Weir (1920) A Greek grammar for colleges. (Ελληνική [αρχαία] γραμματική για τα κολλέγια). (στα αγγλικά) Νέα Υόρκη: American Book Company