εκπόρευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εκπόρευση	οι	εκπορεύσεις
γενική	της	εκπόρευσης*	των	εκπορεύσεων
αιτιατική	την	εκπόρευση	τις	εκπορεύσεις
κλητική		εκπόρευση		εκπορεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εκπορεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εκπόρευση < ελληνιστική κοινή ἐκπόρευσις

Ουσιαστικό

εκπόρευση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του εκπορεύομαι

Μεταφράσεις

    εκπόρευση