δυνατόν

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

δυνατόν: (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δυνατόν, ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου δυνατός

Ουσιαστικό

δυνατόν ουδέτερο

• (λόγιο) σε εκφράσεις όπως
  1. σε απρόσωπη ρηματική έκφραση) είναι δυνατόν: μπορεί να συμβεί

     ⮡  Είναι δυνατόν να έγινε τέτοιο πράγμα και να μην πήρα είδηση;

  2. αυτό που μπορεί να γίνει, αυτό που είναι μέσα στις δυνατότητές μας

     ⮡  θα κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να πετύχουμε τον στόχο μας.

Αντώνυμα

• αδύνατον

Εκφράσεις

• ει δυνατόν
• κατά το δυνατόν

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

δυνατόν

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του δυνατός
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του δυνατός