δυάς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δυάς	αἱ	δυάδες
γενική	τῆς	δυάδος	τῶν	δυάδων
δοτική	τῇ	δυάδῐ	ταῖς	δυάσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	δυάδᾰ	τὰς	δυάδᾰς
κλητική ὦ!		δυάς		δυάδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δυάδε
γεν-δοτ	τοῖν		δυάδοιν
Με βραχύ άλφα στο θέμα -άς, -άδος.
3η κλίση, Κατηγορία 'δεκάς' όπως «δεκάς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυάς < δύ(ο) + -άς

Ουσιαστικό

δυάς, -άδος θηλυκό

1. η δυάδα
2. ζεύγος

Πηγές

• δυάς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δυάς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.