διστακτικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διστακτικότης	αἱ	διστακτικότητες
γενική	τῆς	διστακτικότητος	τῶν	διστακτικοτήτων
δοτική	τῇ	διστακτικότητι	ταῖς	διστακτικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	διστακτικότητα	τὰς	διστακτικότητας
κλητική ὦ!		διστακτικότης		διστακτικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διστακτικότης (μαρτυρείται από το 1895) < διατακτικ(ός)- + -ότης

Ουσιαστικό

διστακτικότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η διατακτικότητα