διδασκαλεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	διδασκαλεῖον	τὰ	διδασκαλεῖᾰ
γενική	τοῦ	διδασκαλείου	τῶν	διδασκαλείων
δοτική	τῷ	διδασκαλείῳ	τοῖς	διδασκαλείοις
αιτιατική	τὸ	διδασκαλεῖον	τὰ	διδασκαλεῖᾰ
κλητική ὦ!		διδασκαλεῖον		διδασκαλεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διδασκαλείω
γεν-δοτ	τοῖν		διδασκαλείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διδασκαλεῖον < αρχαία ελληνική διδάσκαλ(ος) + -εῖον

Ουσιαστικό

διδασκαλεῖον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (εκπαίδευση) το σχολείο

Πηγές

• διδασκαλεῖον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διδασκαλεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.