διατάκτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διατάκτης	οι	διατάκτες
γενική	του	διατάκτη	των	διατακτών
αιτιατική	τον	διατάκτη	τους	διατάκτες
κλητική		διατάκτη		διατάκτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διατάκτης < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

διατάκτης αρσενικό

• υπεύθυνος διαχειριστής εκταμίευσης δημοσίου χρήματος και αξιοποίησή του σε κυβερνητικές πολιτικές

Εκφράσεις

1. κύριος διατάκτης: είναι όσοι (υπουργός, γενικός γραμματέας περιφέρειας, κα) έχουν υποχρεώσεις από αναληφθείσες πιστώσεις προερχόμενες από τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν είναι μόνιμοι, αλλά μετακλητοί υπάλληλοι
2. δευτερεύων διατάκτης: δημόσιοι λειτουργοί (μόνιμοι) όπου ο κύριος διατάκτης με επιτροπικό ένταλμα μεταβιβάζουν μέρος των πιστώσεων για την έκδωση χρηματικών ενταλμάτων

Σημειώσεις

οι δύο διατάκτες κύριοι ή δευτερεύοντες είναι υπεύθυνοι σε περίπτωση υπεξαίρεσης ή διασπάθισης δημοσίου χρήματος

Δείτε επίσης

• υπόλογος

Μεταφράσεις

    διατάκτης